Vorige week zaterdag voor een ruime middag eindelijk weer eens kunnen kappen.
Toen was ik zover...
En vandaag was het weer een warm welkom met mijn klasgenoten. En eindelijk kreeg ik het gevoel dat er schot in begint te komen. De witte (carrara marmer)kapt lastig. Alsof je met suikerklontjes
werkt. Puntige hoekjes brokkelen vaak al af voordat ze vastgeplakt worden...maar oefening baart kunst weet ik nog uit ervaring. Net als de juiste tik die je met je hamer zet.
Het hartje is gevuld en mag ik volgende keer aan wat blaadjes en het linker vogeltje beginnen.
Inmiddels begin ik toch ook weer te verlangen naar een ruimte in huis, waar ik zo nu en dan eens kan
kappen....maar voorlopig werk ik alleen maar op school verder. Momenteel zit ik nog te bedenken wat voor vorm het mag gaan worden. Suggesties hoor ik graag. Op dit moment lijkt me of een ovaale vorm wel wat. Wordt vervolgd!
En vandaag was het weer een warm welkom met mijn klasgenoten. En eindelijk kreeg ik het gevoel dat er schot in begint te komen. De witte (carrara marmer)kapt lastig. Alsof je met suikerklontjes
kappen....maar voorlopig werk ik alleen maar op school verder. Momenteel zit ik nog te bedenken wat voor vorm het mag gaan worden. Suggesties hoor ik graag. Op dit moment lijkt me of een ovaale vorm wel wat. Wordt vervolgd!
